W pierwszej setce jest trzech Polaków! Brawo!

27. Radosław Wojtaszek 2727
81. Dariusz Świercz 2664
87. Jan Krzysztof Duda 2660

Wśród kobiet nadal prowadzi Hou Yifan (2673). Monika Soćko jest  na 47 pozycji (2438), Jolanta Zawadzka zajmuje 49 miejsce (2433).

Jan Krzysztof Duda jest czwarty na liście juniorów z 2660 pkt. Wśród juniorek najlepszą Polką jest Ewa Harazińska, która zajmuje 19 miejsce z 2310 punktami.

Dokładne informacje

Czołówka mężczyzn
Czołówka kobiet
Czołówka juniorów
Czołówka juniorek

Lista polskich zawodników
Lista polskich zawodniczek

W dniach 19-30 grudnia 2015 odbył się w Katarze silny turniej otwarty z udziałem ekipy z Polski.

Czołówka turnieju:

1. Magnus Carlsen 7.0 z 9 partii (turniejowe zwycięstwo po dogrywce!)
2. Yangyi Yu 7.0
3. Władimir Kramnik 6.5

Miejsca Polaków

14. Jan Krzysztof Duda 6.0
21. Dariusz Świercz 5.5
23. Radosław Wojtaszek 5.5
24. Kacper Piorun 5.5
48. Mateusz Bartel 5.0
124. Marta Bartel 2.5

Strona turnieju

Wyniki

Dodatkowe informacje

ChessBase News

W dniach 19-30 grudnia 2015 odbywa się w Katarze silny turniej otwarty z udziałem Radosława, Jana Krzysztofa Dudy, Dariusza Świercza, Kacpra Pioruna oraz Mateusza Bartla. W turnieju gra też Marta Bartel.

Strona turnieju

Wyniki

Informacja na ChessBase News

Lista uczestników

Trener powinien decydować o składzie reprezentacji!

Zaglądnąłem na blog Krzysztofa Jopka, do jego nowego wpisu pt. „Pierwsza runda London Chess Classic, czyli Anish Giri kontratakuje!”. Widzę, że Autor również ma wątpliwości co do sposobu wyłaniania składu naszej reprezentacji narodowej, czy to na podstawie rankingu, czy w oparciu o decyzje trenera. Natomiast KJ twierdzi, że nie jest to aż taki ważny problem. Myślę że jednak jest ważny, bo może decydować albo o stagnacji kadry albo o jej rozwoju.

Pan Krzysztof napisał ciekawe zdanie: „Gdy trener, tak jak w piłce nożnej ma władzę absolutną, ma to ten plus, że bierze on pełną odpowiedzialność za swoje wybory, natomiast może dochodzić do animozji typu ‚dlaczego ja nie jadę, mam wyższy ranking, a formę podobną’?”. I właśnie coś takiego powinno się wprowadzić w polskich szachach, czyli poleganie na decyzji trenera. On zna zawodników, wie co oni mogą od siebie dać, i to on powinien decydować o składzie drużyny.

KJ pisze dalej „Czy Piorun i Świercz daliby kadrze tę różnicę na tyle, by wynik zespołu był o wiele lepszy? Nie jestem przekonany na „tak” i na „nie”, po prostu nie wiem, jak by zagrali. Trzeba mieć naprawdę nosa, by zabrać tego czy innego zawodnika, mając pewność, że zaskoczy z formą”.

Młody Kramnik też nie miał pojechać na swoją pierwszą olimpiadę w Manili (1992 r.), tylko dlatego że był na to za młody. Jedynie wizjonerskość Kasparowa spowodowała że Kramnik pojechał, i zabłysnął tam swoją formą szachową. Czy nasi młodzi szachiści też by zabłysnęli? Nie przekonamy się o tym, gdy nie da się im szansy. A warto dać, i to szybko. Nie powinno się trzymać młodych i obiecujących zawodników w trzecim szeregu.

Ci którzy decydują o składzie kadry, powinni zaryzykować i wstawić młodych zawodników na pierwszą albo drugą linię ognia. Cóż, sport to ryzyko i aktywne posunięcia, a każda pasywna postawa jest zalążkiem przegranej. A tak przy okazji, czy Czytelnicy domyślają się kogo teraz sparafrazowałem?

Krzysztof Kledzik

Uzupełniający link

Gość napisał: Ostatnia lista rankingowa FIDE powinna ułatwić działaczom PZSzach ustalenie kadry narodowej mężczyzn. Byłaby ona zgodna z propozycją w części 131.

///////////////////////////////////

Mężczyźni

Do tej grupy należy dołączyć dwóch najlepszych zawodników z mistrzostw Polski (moja propozycja).

Kobiety

Do tej podstawowej grupy powinno się dołączyć młodzież:

Ciekawe na jakiej bazie zawodniczek i zawodników władze Polskiego Związku Szachowej będą budować kadry i tym samym przyszłość polskich szachów. Będą jakieś zmiany, czy stara polityka personalna?

SPIS TREŚCI

Od redakcji 1 O tym się mówi 2 ME 8-18 lat, Porec 2015 3 MŚ 8-18 lat, Porto Carras 2015 7 DMP Ekstraliga, I i II liga, 2015 12 Mały Szachista nr 39-grudzień 2015 I-VIII Partie komentowane, 2015 17 Spis treści z rocznika 2014 19 Szachowe epizody A.F. (72) 20 Nauka gry (144) 26 Poradnik sędziego (140) 30 Prenumerata 31 Rozwiązania kombinacji 31 Kombinacje 32

Od redakcji

Mistrzostwa Europy i świata w grupach wiekowych od 8 do 18 lat, rozegrane w Porecu i w Porto Carras, dały nam rzeczywisty obraz poziomu naszej szachowej młodzieży. Wyczyn w Polsce przeżywa poważny kryzys, natomiast popularność i masowość szachów w kraju jest dość duża i stale rozwija się. Mamy setki, a może nawet tysiące amatorów, którzy gromadnie stają każdego tygodnia w szranki turniejowe i zacięcie walczą o jak najwyższe lokaty, ciesząc się z każdego rozegranego pojedynku. Jest to zasługa wielu organizatorów, miłośników szachów, niekiedy w ogóle nie związanych z klubami, ale umiejącymi załatwić pomieszczenia turniejowe, czasem niezłe nagrody i naturalnie rozreklamować imprezy.

Wyczyn, to już odrębna i zbyt trudna dla nich sprawa. Tym muszą zajmować się profesjonaliści, zarówno pod względem organizowania procesu treningowego, jak systemu i regulaminów rozgrywek. Tu nasz kraj został daleko w tyle. Właściwy system rozgrywek i odpowiednie regulaminy powinny stworzyć szansę każdemu szachiście zdobycia mistrzostwa Polski mężczyzn i kobiet oraz awansu do reprezentacji Polski w ciągu 2 lat, maksymalnie 3 lat, przy czym bez ingerencji decydentów PZSzach, którzy np. nagle zahamują szybką progresję zawodnika, powołując się na ranking! W DM Polski taka możliwość istnieje.

W ME zdobyliśmy dwa medale w konkurencjach dziewcząt – Ewa Harazińska i Julia Antolak, a w MŚ też dwa medale – Alicja Śliwicka i Bartosz Fiszer. Dominacja dziewcząt jest widoczna, nawet biorąc pod uwagę, że liczba reprezentantek płci pięknej w Europie i na świecie zdecydowanie ustępuje męskiej połowie. Ewa Harazińska gra silnie i ciekawe szachy. Ma przed sobą dużą przyszłość, podobnie jak Oliwia Kiołbasa i Mariola Woźniak, którym tym razem los nie sprzyjał. Alicja Śliwicka wykazała się wielkim hartem ducha w trudnej sytuacji turniejowej, a Julia Antolak grała bezkompromisowo i to dało końcowy efekt. W sumie nie musimy się martwić o przyszłość naszej kobiecej reprezentacji.

Medal Bartosza Fiszera zasługuje na uznanie z uwagi na ukończenie turnieju bez porażki, w czym istotną rolę odgrywała gra końcowa. Każdy, kto opanuje w najmłodszych latach końcówki i umiejętność ich rozgrywania, ma szanse na sukcesy w przyszłości. Nie przypadkowo w rankingu światowym, w pierwszej siódemce jest czterech doskonałych znawców końcówek, bo ta faza decyduje o rezultatach partii w czołówce światowej. W żadnej grupie wiekowej, poza 8-latkami i 10-latkami nie nawiązaliśmy walki, zarówno w Europie, jak i na świecie. Jednakże nie musimy się martwić o przyszłość, bo mamy przecież niezwykle zdolnych i silnych młodych szachistów, jak Jan Krzysztof Duda, Dariusz Świercz, Kacper Piorun i Kamil Dragun, których bez wahania wstawiłbym już obecnie do drużyny olimpijskiej 2016 i rozpoczął roczny trening z odpowiednim harmonogramem startów!

Właściwie nie zamierzałem podsumowywać występu naszych reprezentacji na tegorocznych DME w Reykjaviku, ale po obejrzeniu wczoraj programu w polskiej kablowej telewizji ITVN zmieniłem zdanie.

O czym to było? O młodych talentach piłkarskich. Działacze i trenerzy tej dyscypliny sportowej w  Polsce w końcu zrozumieli problem, że opierając się wyłącznie na starej gwardii większych sukcesów się nie odniesie. Trzeba więc sięgać po młodych i ambitnych zawodników, takich jak Bartosz Kapustka.

Tym śladem powinni pójść także działacze i trenerzy Polskiego Związku Szachowego, ponieważ u nas ciągle buduje się reprezentacje w oparciu o rutynę i rankingi!

Na tym blogu nie rzadko dyskutowaliśmy o tych kwestiach i  często byliśmy za to atakowani przez naszych oponentów. Jednakże po DME w Reykjaviku, nawet oni zmienili swoje poglądy.

„Powinno się odmłodzić naszą kadrę męską i to radykalnie”!

Padły propozycje:

1. Radosław Wojtaszek
2. Jan Krzysztof Duda
3. Dariusz Świercz

To ma być podstawa kadry. Do niej powinien dołączyć Kacper Piorun.

Propozycja bardzo rozsądna. Poszedłym trochę dalej i do tej czwórki dołączyłbym jeszcze dwóch najlepszych zawodników z Mistrzostw Polski.

Należy zwiększyć prestiż mistrzostw kraju. Nie powinno być tak, że wicemistrz Polski – w wypadku słabego rankingu – nie ma szans wejścia do ścisłej kadry.

Powoływanie do reprezentacji na bazie tylko rankingów prowadzi do stagnacji naszych szachów. Jest to bowiem „mur ochronny” dla zawodników, którzy od lat nie czynią większych postępów sportowych, ale mają duże „punkciki” i tym samym blokują tylko miejsca dla młodych i zdolnych graczy!

To jest największy paradoks polskich szachów!

Miejsce naszych zawodniczek oceniono pozytywnie. Startowały z 4 pozycji i takie miejsce ostatecznie zajęły. Słusznie zwrócono uwagę na jeden aspekt, który na tym blogu był już dawno dyskutowany.

Mamy cztery zawodniczki i żadnego zaplecza. Do tego stanu doprowadziła polityka sportowa wieloletniego selekcjonera reprezentacji, który opiera się od wielu lat na tych samych szachistkach.

Nie mamy zawodniczek, które miałyby szansę walki o czołowe miejsca w konkurencji indywidualnej.

Inne kraje włączają do swych reprezentacji młodzież, gdyż to jest najlepsza inwestycja gwarantująca rozwój szachów. A u nas ciągle opiera się kadry o weteranów i rankingi!

Dla przypomnienia:

Link 1

Link 2

W dniach 12 – 22 listopada odbyły się w Reykjaviku Drużynowe Mistrzostwa Europy.

Składy polskich ekip:

Kobiety

Mężczyźni

W reprezentacji męskiej zabrakło Dariusza Świercza, którego zastąpił Robert Kempiński. W tej kwestii odbyła się na blogu dyskusja: link.

Reprezentacja męska uplasowała sie ostatecznie na 13 miejscu z 10 punktami. Panie wywalczyły 4 pozycję z 11 pkt.

Dokładne rezultaty:

Wyniki – open

Wyniki – kobiety

Końcowe wyniki na ChessBase News

Strona turnieju

Transmisja na ChessBomb

Dzisiaj odbyły się rozgrywki niemieckiej ligi (bundesligi) z licznym udziałem szachistów z Polski.

Z dobrej strony pokazał się Dariusz Świercz, który w technicznej grze pokonał wyżej notowanego Węgra.

   [Event "BL 2015-16"]   [White "Białe: Świercz, Dariusz-2620"]   [Black "Czarne:Almasi, Zoltan-2689"]   [Result "1-0"]   [ECO "E11"]   [WhiteElo "2620"]   [BlackElo "2689"]   [PlyCount "113"]   [EventDate "2015.??.??"]   [EventCountry "GER"]   [WhiteTeam "Turm Emsdetten"]   [BlackTeam "TU Dresden"]         d4 Nf6 2. c4 e6 3. g3 d5 4. Nf3 Bb4+ 5. Bd2 Be7 6. Bg2 Nbd7 7. Qc2 c6 8. O-O     b6 9. b3 O-O 10. Rd1 Bb7 11. Nc3 Rc8 12. e4 dxe4 13. Nxe4 c5 14. Nxf6+ Bxf6 15.   Ng5 Bxg5 16. Bxb7 Rc7 17. dxc5 Bxd2 18. Qxd2 Qe7 19. c6 Nc5 20. Qe3 Nxb7 21.   cxb7 Rxb7 22. Qf3 g6 23. Rd3 Rc7 24. Rad1 Kg7 25. Kg2 Rfc8 26. Rd6 Qf6 27. Qe3   Rc5 28. Rd7 R8c7 29. R1d6 Qf5 30. h4 h5 31. Rd8 R5c6 32. Rd4 e5 33. R4d5 Rc5     a4 Rxd5 35. Rxd5 Re7 36. a5 Re6 37. Rd7 bxa5 38. Rxa7 e4 39. c5 Qd5 40.     Rxa5 Re5 41. Ra4 Qxc5 42. Qxc5 Rxc5 43. Rxe4 Rc3 44. Re3 Rc2 45. Kf1 Rb2 46. f4   Kf6 47. Ke1 Rc2 48. Kd1 Rc8 49. Kd2 Rb8 50. Kc3 Rc8+ 51. Kb2 Rb8 52. Re5 Rd8     Kc3 Rc8+ 54. Kd4 Rc1 55. b4 Rg1 56. Re3 Rb1 57. Kc4 [1-0] 

Natomiast zawiódł czołowy zawodnik naszej kadry Mateusz Bartel, któremu nie udał się eksperyment debiutowy. Wybrany przez niego wariant nie ma dobrej reputacji w teorii, gdyż jest w nim trudno walczyć białym kolorem o przewagę. Partia ta jest tego pouczającym przykładem.

   [Event "BL 2015-16"]   [White "Białe: Bartel, Mateusz-2622"]   [Black "Czarne: Mchedlishvili, Mikheil-2607"]   [Result "0-1"]   [ECO "B40"]   [WhiteElo "2622"]   [BlackElo "2607"]   [PlyCount "74"]   [EventDate "2015.??.??"]   [EventCountry "GER"]   [WhiteTeam "TU Dresden"]   [BlackTeam "Turm Emsdetten"]         e4 c5 2. Nf3 e6 3. c3 Nf6 4. d3 Nc6 5. Qe2 Be7 6. g3 O-O 7. Bg2 e5 8. O-O     Re8 9. Na3 h6 10. Nc4 Bf8 11. a4 d6 12. Re1 Be6 13. Qf1 Qc7 14. Bh3 d5 15. exd5   Nxd5 16. Bg2 f6 17. Nh4 Rad8 18. Ng6 Nb6 19. Nxf8 Rxf8 20. Nxb6 axb6 21. Be3   Bd5 22. Red1 f5 23. f4 Bxg2 24. Qxg2 exf4 25. Bxf4 Qf7 26. d4 cxd4 27. cxd4 Rd5     Bc7 b5 29. a5 Re8 30. Bb6 Re4 31. Qf2 Qd7 32. Rf1 Nxd4 33. Rae1 Ne6 34. Rc1     f4 35. Rce1 Ng5 36. Qc2 Rd2 37. Qb3+ Rc4  [0-1] 

SPIS TREŚCI

Od redakcji 1 O tym się mówi 2 MŚ do 20 lat, Chanty Mansyjsk 2015 3 Mem. K. Radzikowskiej, Wrocław 2015 7 Puchar świata, Baku 2015 10 MŚ Solving, Ostróda 2015 13 MP szybkie i blitze jun. Katowice 2015 15 Mały Szachista nr 38-listopad 2015 I-VIII Partie komentowane 2015 17 Kongres FIDE, Abu Dhabi 2015 19 Szachowe epizody A.F. (71) 20 Nauka gry (143) 26 Poradnik sędziego (139) 30 Prenumerata 31 Rozwiązania kombinacji 31 Kombinacje 32

Od redakcji

Liczba imprez kontynentalnego i światowego znaczenia przekroczyła wszelkie możliwe granice. Nie tylko jest wiele zawodów o ME, ale też w cyklu mistrzostw świata. Są one przedzielone licznymi superturniejami z udziałem najlepszych szachistów, którzy nie unikają prawie codziennej konfrontacji zarówno z kolegami z elity, jak też z gronem zawodników niżej notowanych. Zestaw imprez klasycznych jest uzupełniany licznymi turniejami w szachach szybkich i błyskawicznych. Nic nie dzieje przypadkiem, bo każdy szachista, który chce odnosić sukcesy na najwyższym szczeblu musi reprezentować wysoki poziom w trzech rodzajach szachów. Podlega to szczególnemu sprawdzianowi w Pucharze świata, który w Baku zgromadził prawie wszystkich najlepszych szachistów poza uczestnikami ostatniego meczu o MŚ w Soczi, czyli Carlsenem i Anandem. Bez umiejętności rozgrywania partii szybkich i blitzów zawodnicy nie mają szans awansu do kolejnych rund, bowiem dwie klasyczne partie rzadko wystarczają do pokonania rywala. Po wielu niespodziankach, kiedy w poszczególnych meczach kolejno odpadali faworyci, w finale znaleźli się Peter Swidler i Siergiej Karjakin. Swidler wygrał dwie pierwsze partie i … odetchnął, po czym Siergiej wyrównał mecz i po licznych tie-breakach zdobył Puchar świata. Występ trójki naszych reprezentantów raczej rozczarował. Dwaj odpadli w I rundzie, tylko Radosław Wojtaszek przebił się do IV rundy, w której uległ Anishowi Giri.

Mnie bardziej interesował występ Jana Krzysztofa Dudy w prestiżowych MŚ do 20 lat. Nasz młody, ale już bardzo doświadczony zawodnik, był zdecydowanym faworytem turnieju. Aż do ostatniej rundy wydawało się, że bez większego kłopotu powtórzy wielki sukces Dariusza Świercza z 2011 roku i stanie na najwyższym podium. Pechowy dla naszego reprezentanta przebieg ostatniej rundy zepchnął go na II miejsce, bo przy równej liczbie punktów z Michaiłem Antipowem zadecydował trzeci poziom wartościowania punktów, w którym ustąpił Rosjaninowi zaledwie o jeden punkt.

Bardzo silnie obsadzony i doskonale zorganizowany memoriał Krystyny Hołuj-Radzikowskiej we Wrocławiu zakończył się sukcesem Aliny Kaszlinskiej. Tu też zadecydowała ostatnia runda, w której po dramatycznej walce, świetnie grająca we Wrocławiu Jolanta Zawadzka uległa Rosjance i spadła na II miejsce. Cóż, naszym zawodnikom i zawodniczkom brakuje silnych nerwów w ważnych pojedynkach. Cechy „wojownika“ zdeterminowanego do walki o mistrzostwo Europy i świata wyrabiają eliminacje do reprezentacji i ważnych krajowych turniejów. PZSzachowy zlikwidował prawie wszystkie eliminacje nie tylko na szczeblu kobiet i mężczyzn, ale również wśród młodzieży. Obecnie każdy, kto tylko ma środki, niezależnie od miejsca w MP i reprezentowanego poziomu gry, może pojechać na MŚ czy Europy w różnych kategoriach wiekowych. Rezultaty tej polityki są widoczne gołym okiem.