Kontynuacja odcinka 47

Na początku 1976 roku Polski Związek Szachowy ogłosił, po raz pierwszy w historii naszej dyscypliny, nabór na kurs trenerski II klasy. Uczestniczyć w nim mogły osoby mogące wykazać się już kilkuletnią praktykę pedagogiczną w dziedzinie szachów.

Ostatecznie w szkoleniu uczestniczyli wytypowani przez PZSzach instruktorzy szachowi, m.in. Włodzimierz Schmidt, Jan Adamski, Aleksander Sznapik, Jerzy Kostro, Krzysztof Pytel, Władysław Schinzel, Andrzej Filipowicz, Zbigniew Szymczak, Jacek Bielczyk, Henryk Dobosz, Rafał Marszałek, Janusz Szukszta, Jerzy Konikowski, Stanisław Kornasiewicz, Zbigniew Czajka, Janusz Śledziewski, Waldemar Jagodziński itd.

Pierwsza sesja odbyła się w Warszawie w dniach 6-17. IX.1976.  Wykłady ogólne (np. teoria sportu, psychologia, biomechanika, fizjologia sportu, medycyna sportu) prowadzili wykładowcy Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Zajęciami szachowymi zajmowali się uczestnicy kursu.

Mój dwugodzinny wykład przedstawił zagadnienie pt. „Znaczenie kompozycji szachowej i gry korespondencyjnej w rozwoju szachisty”. Kilka lat później napisałem książkę z wykorzystaniem materiałów z tych zajęć: link.

Gościnne wykłady mieli też Stanisław Gawlikowski z historii szachów i Andrzej Szyszko-Bohusz z pedagogiki szachów. 

W trakcie sesji odbył się dwukołowy turniej błyskawiczny.

Końcowe wyniki: 

1. mm Szymczak 13.5

2. mm J.Adamski 12.5

3. m Konikowski 12

4. m Kornasiewicz 10.5

5. k K.Sznapik 10.5

6. mm Filipowicz 9.5

7. k Gralka 7

8. m Drozd 6.5

9. km A.Brustman 5

10. k Eberle 3 

Po zaliczeniu trzech sesji w latach 1976-1977 i zdaniu egzaminu końcowego otrzymałem w dniu 3 października 1977 roku dyplom trenera II klasy w szachach (Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie. Nr dyplomu 79/77).

W 2003 roku po zdaniu egzaminu przed komisją państwową nadano mi przez Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu (31.03.2003) tytuł trenera klasy pierwszej (Nr 232/T/I/2002).

Kontynuacja odcinka 46

Moje archiwum zawiera wiele informacji z różnych imprez i dlatego przypominam na blogu najciekawsze wydarzenia, które są głównie związane z życiem szachowym w Polsce.

W dniach 5-6 maja 1973 roku odbyła się w Warszawie z okazji Dnia Hutnika impreza szachowa. W jej ramach rozegrano mecz towarzyski oraz turnieje błyskawiczne.

I. Mecz Hutnik Kraków – Hutnik Warszawa zakończył się wynikiem 3-3

1. Gąsiorowski – Marcinkowski 1-0
2. Konikowski – K.Sznapik 1-0
3. Steczkowski – Plater 0-1
4. Porębski – Majacki 1-0
5. Rogalewicz – Autowicz 0-1
6. Grzegorzek – Sosnowska 0-1

II. Błyskawiczny turniej drużynowy o puchar K.S. Hutnika Warszawa

Turniej rozegrano systemem 2-kołowym. Zwyciężył Legion Warszawa 33.5 pkt przed Hutnikiem Kraków 31 pkt, Hutnikiem Warszawa 23 pkt itd.

III. Indywidualny turniej błyskawiczny

W turnieju wzięło udział 24 zawodników. Końcowe wyniki w finale:

1. Konikowski 9,5
2. J.Adamski 8
3. Gąsiorowski 7.5
4. Filipowicz 7
5. Steczkowski 7
6. K.Sznapik 6
7. Petryk 4
8. Kurowski 4
9. Marszałek 3.5
10. Porębski 3.5
11. Fijałkowski 3.5
12. Rogalewicz 2.5

Kontynuacja odcinka 45

Mało kto pamięta, że dyrektor tegorocznego turnieju otwartego na Gibraltarze Stuart Conquest  był w niedalekiej przeszłości aktywnym zawodnikiem. Jest arcymistrzem od 1991 roku.

Anglik jest świetnym tancerzem, co zademonstrował właśnie na turnieju TRADEWISE 2017.

W 1987 roku graliśmy razem w turnieju mistrzowskim w Dortmundzie. Nasza bezpośrednia partia miała dynamiczny przebieg i zakończyła się moim zwycięstwem.

   [Event "Dortmund-B 1987"]   [White "Białe: Conquest, Stuart"]   [Black "Czarne: Konikowski, Jerzy"]   [Result "0-1"]   [ECO "B41"]   [WhiteElo "2445"]   [BlackElo "2400"]   [PlyCount "114"]   [EventDate "1987.04.??"]   [EventType "tourn"]   [EventRounds "11"]   [EventCountry "GER"]   [Source "ChessBase"]   [SourceDate "1994.03.01"]         e4 c5 2. Nf3 e6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 a6 5. c4 Nf6 6. Nc3 Qc7 7. Nc2 b6 8. Bg5     Be7 9. Qd2 Bb7 10. f3 d6 11. Be2 Nbd7 12. O-O O-O 13. Rac1 Rfe8 14. Kh1 Rad8     Rfd1 Ne5 16. Qe1 Ng6 17. Qg1 d5 18. exd5 exd5 19. cxd5 Bc5 20. Qf1 Qe5 21.     f4 Qb8 22. Bxa6 Bxa6 23. Qxa6 Ng4 24. Rf1 f6 25. b4 Be3 26. Nxe3 Nxe3 27. f5   Nxf1 28. Rxf1 fxg5 29. fxg6 h6 30. Qd3 Qe5 31. h3 Qe3 32. Rd1 Qf4 33. d6 Re3     Qd5+ Kh8 35. Qc6 Re6 36. Qxb6 Rde8 37. Rg1 Rxd6 38. Qb5 Rf8 39. Nd5 Qe5 40.     Rf1 Rfd8 41. Nc7 Qxb5 42. Nxb5 Rd1 43. Kg1 Rxf1+ 44. Kxf1 Rd2 45. a3 Ra2 46.   Kg1 Kg8 47. Kh2 Kf8 48. Kg3 Ke7 49. Kf3 Kd7 50. g3 Kc6 51. Nd4+ Kd5 52. Nf5   Rxa3+ 53. Kg4 Ke5 54. Nxg7 Kf6 55. Ne8+ Kxg6 56. h4 h5+ 57. Kh3 g4+ [0-1] 

Kontynuacja odcinka 44

Niedawno w rozmowie telefonicznej z kolegą z Polski padło nazwisko Wacława Turskiego – działacza i wielkiego pasjonata królewskiej gry.

Dla przypomnienia: link.

Prezes Polskiego Związku Szachowego Jerzy Putrament otwiera mistrzostwa Polski w Rzeszowie w 1966 roku. Obok siedzi prezes Okręgowego Związku Szachowego w Rzeszowie Wacław Turski.

Spotkanie robocze. Od lewej strony siedzą: szef polskiego sportu Włodzimierz Reczek, Wacław Turski oraz Jerzy Putrament (zdjęcia pochodzą z archiwum Andrzeja Filipowicza).

Kontynuacja odcinka 43

Załączony artykuł został opublikowany w Kalendarzu Bydgoskim na rok 1991.

tradycje-szachowe-bydgoszczy

Kontynuacja odcinka 42

W 1973 roku otrzymałem Złotą Honorową Odznakę Polskiego Związku Szachowego.

W Niemczech nadano mi srebrną honorową odznaką Niemieckiej Federacji w grze korespondencyjnej (2008) oraz srebrną honorową odznaką Niemieckiej Federacji w kompozycji szachowej (2006).

Kontynuacja odcinka 41

W okresie luty-maj 1975 roku odbyły się kolejne mistrzostwa okręgu krakowskiego z udziałem 12 zawodników.

Czołówka 

1. Jerzy Konikowski 9 (7 wygranych i 4 remisy)
2. Stanisław Porębski 8
3. Andrzej Szyszko-Bohusz 8 itd.

W sumie trzy razy zajmowałem I miejsce w tego typu zawodach.

Dla przypomnienia:

Link 1
Link 2

Dwa razy zwyciężyłem w turnieju kadry krakowskiej:

Link 1
Link 2

Kontynuacja odcinka 40

Oglądając transmisję-wideo z meczu Carlsen – Karjakin (Nowy Jork 2016) widać tłumy kibiców, reporterów, fotografów itd. Także media na całym świecie poświęcają pojedynkowi tytanów szachów wiele miejsca.

Mecze o mistrzostwo świata w naszej dyscyplinie zawsze cieszyły się ogromnym zainteresowaniem. Niektóre miały nawet przedsmak polityczny, jak np. walka pomiędzy Fischerem i Spasskim (Reykjavik 1972).

W ostatnich czasach inne kwestie nie odgrywają większej roli. Wszystkich pasjonują przede wszystkim potyczki na 64 polach.

W takim duchu odbywał się też pojedynek Anand – Kramnik w Bonn w 2008 roku. Byłem bezpośrednim świadkiem tego wydarzenia i w mojej pamięci zostały wspaniałe wspomnienia.

Przypuszczam, że takie same odczucie będą mieli wszyscy sympatycy szachów, których pasja do królewskiej gry zaprowadziła do Nowego Jorku!

Wspomnienia

Kontynuacja odcinka 39

Obecnie ważnym punktem w działalności Polskiego Związku Szachowego jest wprowadzenie do szkół programu szachów: link.

Jak mnie poinformowano, na ten cel przeznaczone są znaczne fundusze unijne i dlatego tej szansy nie można zaprzepaścić.

Pozwolę sobie przypomnieć, że już w 1976 roku podobna akcja miała miejsce w Krakowie. Brałem w niej udział, choć w pewnym momencie zastąpił mnie Marek Rogalewicz. Dwa lata później zostałem bowiem trenerem kadry Polskiego Związku Szachowego, co uniemożliwiło mi prowadzenie zajęć.

Z tego okresu zachowało się w moim archiwum kilka wycinków prasowych:

Szachy 9-1976, strona 279

Kontynuacja odcinka 37

VII Puchar Bieszczadów

Kolejny turniej pod kierownictwem Wacława Turskiego odbył się w dniach 1-10 października 1972 roku w Solinie.

Końcowa tabelka

Jako jedyny zakończyłem turniej bez porażki. Jan Plachetka przez wiele lat zaliczał się do czołówki szachistów czechosłowackich. Ciekawą postacią był mistrz Frantisek Pithart, który po zakończeniu każdej rundy, w trakcie wieczornych wspólnych spotkań, opowiadał nam różne interesujące plotki z historii szachów.

Obszerne sprawozdanie Władysława Schinzla z turnieju ukazało się w miesięczniku „SZACHY” (styczeń 1973).