W minioną sobotę Niemiecka Federacja Szachowa odbyła swój zwyczajny kongres federalny.

Ze względu na wymagania „Corony” przeprowadzono go systemem internetowym.

Prezydentem został ponownie Ullrich Krause.

Kontynuacja odcinka 2

W 2015 roku w trakcie turnieju w Dortmundzie poznałem osobiście niemieckiego juniora Alexandra Donchenkę. Na moje pytanie: „jakie plany na przyszłość?” – odpowiedział: „Chcę zostać zawodowym szachistą i w tym kierunku ustawiam swoje życie“.

Młody arcymistrz systematycznie pchnie się do góry i obecnie zajmuje 90 pozycję w światowym rankingu FIDE z 2654 pkt. Jest drugim szachistą Niemiec.

Wczoraj Alexander Donchenko był gościem w pierwszym niemieckim programie ARD i podzielił się swoimi planami sportowymi oraz egzystencji w zawodzie arcymistrza.

Źródło

Kontynuacja odcinka 6

Kontynuacja odcinka 5

Kontynuacja odcinka 4

Kontynuacja odcinka 3

Kontnuacja odcinka 2

Kontynuacja odcinka 1

Helmut Schmidt był kanclerzem Niemiec w latach 1974-1982. Jest ogólnie znane, że jego wielką pasją były pojedynki przy szachownicy z żoną Hannelore oraz innymi politykami republiki.

Z tej okazji odbyła się dzisiaj w Hamburgu impreza przypominająca zamiłowanie popularnego niemieckiego polityka do gry w szachy.

Moje wspomnienia: 

O hobby Helmuta Schmidta wiedziałem jeszcze mieszkając w Polsce i wykorzystałem ten fakt w trakcie przekraczania granicy NRD-RFN. Za brązowy medal naszej drużyny kobiecej na Malcie zostałem w nagrodę wydelegowany na turniej w Dortmundzie, który zaczynał się 2 czerwca 1981 roku.

Osobie w biurze Polskiego Związku Szachowego załatwiającej dokumenty na wyjazdy zagraniczne zabrakło zdrowego rozsądku. Bilet został prawidłowo zakupiony na 31 maja, natomiast wiza do RFN była wystawiona od 2 czerwca. Zauważyłem to dopiero 29 maja i natychmiast zwróciłem na to uwagę pani z biura, która była odpowiedzialna za te sprawy. Z uśmiechem na twarzy oświadczyła mi, że na zmianę wizy jest już za późno i muszę sobie z tym problemem jakoś uporać.

I dałem sobie radę! Granicę NRD-RFN przekraczałem o północy w Helmstedt. Strażnik z zachodnich Niemiec po sprawdzeniu dokumentów kazał mi się natychmiast spakować i opuścić wagon. Kiedy zjawił się ponownie po sprawdzeniu innych przedziałów, był bardzo zdziwiony, że nie mam zamiaru wykonać jego polecenia.

Zagrałem va banque: „Jadę na najsilniejszy turniej szachowy świata do Dortmundu jako gość honorowy Polskiego Związku Szachowego na zaproszenie kanclerza Helmuta Schmidta, który jest patronem tej imprezy” – wykrztusiłem jednym tchem. Zauważyłem konsternację na twarzy Niemca. Spojrzał mi bacznie w oczy i po chwili oddał paszport. W ten sposób nielegalnie wjechałem na teren RFN za akceptacją państwowego urzędnika!

Gdy opowiedziałem o tym kilka godzin później dyrektorowi turnieju Klausowi Neumannowi, to dopiero uwierzył w tę historię po pokazaniu paszportu.

Skwitował to wydarzenie krótko: „Nie ma już u nas niestety porządku”.