KOBIECE SZACHY NA ŚWIECIE
Judit Polgar – Zsuzsa Polgar
To nie obce są zwyczaje
Dama za szachami obstaje
Ona szybko je zapoznaje
Że już wszystkim maty daje
Z myślą o grze, tylko z – panami
To, w rywalizacji z siostrami.
Mowa zapoznanymi szachistkami,
Jakimi są z rodu Węgierkami
//////////
Józef Rybak
10.05.2016 r. 29274/126/16
Prośba do kącika „KOCHAM SZACHY”
m.technik nr 5 maj 2016
Czy, aby wykonać, taki
Tort, mieszczący szachowe znaki?
Należało by mieć – przygotowanie
Na szachowe granie?
Cukiernik, być może – szachista
Tutaj, rzecz oczywista?
Wykonał to bezbłędnie
Białe – czarne; na przemiennie!
Chętnie, bym przy także okazji
Podobnej uroczystości u mnie zastosował
Proszę o zdradzenie koncepcji
Owej receptury tajemnicę, bym zachował!
Józef Rybak
16.04.2016 r. 29250/102/16
Kiedyś…1993
W Zamościu wyszła z druku
„MOJA GAZETA” w cenie 4.500 zł
Wystawiona w kiosku „Ruchu”
Przeznaczona do ogólnego wykupu
Tak się składało, na którejś stronie
Owej gazety, między innymi z zagadkami
Także licznymi różnymi artykułami
Znajdował się też, mini „kącik szachowy”
Całkowicie przeznaczony dla rozwiązujących
Zadania szachowe o nagrody książkowe
O tematyce z ciekawych – też zagadkowych
Rozlosowane za podane poprawne dane
Dziwnym że gazeta nie wytrzymała konkurencji
Z naszymi już wydawanymi dziennikami?
Może, ukazała się jako będąc kolejną „pierwszą”
Oraz „ostatnia” poza tymi konkurentami!
Był to onego roku dzień 20 sierpnia – piątek
Szkoda, może z tego powodu też – wyjątek?
Kolejnego numeru nakład się nie – doczekał
Mimo, że swoją szatą graficzną już urzekał!
Józef Rybak
3.03.2016 r. 29206/063/16
Gra jako taka…
Kiedyś, jak przede mną stanęło pojęcie
Znaczenia – określenia, słowa „GRA”?
Chociaż, to było, bardzo dawno temu,
Zbytnio nie zastanawiałem się czemu?
Ponieważ, na to składa się tak wiele
Czynników Np. to jest forma ciągłości
Całego życia. Także – nieożywionego
Które w nas, toczą się każdego dnia
Ludzie, szachami, tak bardzo się zajmują,
Kiedy, tylko grą w szachy się zainteresują.
Pamiętam, jak były, mistrz świata w tej grze,
Był nim, R. Fischer – przeżywał ją – we śnie.
W tym, nic jest dziwnego? Gdyż, to samo,
Tak, zabawianie się grą, w sobie – coś ma
Że nie zważa się na nic, nie widzi się świata!
Może, jeszcze jest, jakaś część, tak bogata?
Jednak, zbieranie znaczków pocztowych?
Lub, pielęgnowanie ogródków działkowych
Także, trenowanie, innych gier sportowych
To nie przysłoni zawodników szachowych!
Człowiek, chodzi do ciężkiej, zawodowej pracy,
Z góry wie, ile złotówek, za wysiłek zobaczy?
Szachista, do wysiłku, podobnie się przykłada
Bo, bez ruszenia umysłem, nagroda nie wpada!
Józef Rybak
24.02.2016 r. 29198/055/16
Jest taki malutki konik
Co żyje na szachownicy
Waleczny bardzo odważny
Nie trwożą go przeciwnicy
Ni to truchtem ni galopem
I nigdy szaleńczym cwałem
Tylko skokiem L wskroś trzech pól
Przemierza połacie całe
Nigdy nie wybiega gdzieś sam
Za szachownicy swej ramy
Wolny świat stepów i prerii
Dla niego całkiem nieznany
Marzy o wietrze w grzywie
Z pól gdzie śpiewy skowronka
Że go dosiada powabna
I przepiękna amazonka
Tym czasem jest kierowany
Na szachownicy przez gracza
Gdzie otwarcia i zasłony
Mistrzowską ręką zatacza
Marzy by rżeć w galopie
I zadem podbić zatoczyć
Nie mieć linii wytyczonej
Z drogi wskazanej zboczyć
Nie bronić i nie osłaniać
Króla gdy ten postępuje
Tak marzy konik szachowy
A czy się kiedyś zbuntuje ?
Agata KALINOWSKA-BOUVY
21-12-2015
Klub wspomnień PRL-u…
W Nowej Bramie Lubelskiej otwarto
Lokal, który już odwiedzić warto
To, z uwagi na ogromne znaczenie;
O dalszą pamięć na pokolenie.
Ponieważ jest to placówka handlowa
To zakazana nazwa jako reklamowa
Nie wymieniam jego pełnego adresu
Co mogło przyczynić się do interesu
Odwiedzający ten zakątek z PRL-u
Będzie też miał wspomnień wielu
Zebrane eksponaty przypominają
Jak szybko takie czasy przemijają
Powstała nowa siedziba na wzór;
Licznych już powstałych muzeów;
Takich jak aparatów do fotografii
Oraz kompletów do gry w szachy
Przy tej okazji posilić się można;
Kosztując wiktuałów z tego okresu
Doznając przyjemnego – stresu
Bo pamięć, tak staje się zubożona
Józef Rybak
20.10.2015 r. 29070/293/15
Szachowy festiwal w Poznaniu…
to cisza nadleciała lekkim puchem
szachownica lśni jak tafla jeziora
zdominowana bierek bezruchem
męczy mnie już porażek zmora
wyślizguję się z jej macek okowów
warianty liczę aż głowa mi pęka
pragnę dzisiaj zwycięskich łowów
ale wszystko przychodzi w mękach
trzecia czwarta godzina gry już mija
zmęczenie nadeszło uśpiło rozsądek
młody Adam Szych pionka mi zbija
i to już kolejnej porażki jest początek
dwie ostatnie rundy tylko mi zostały
punkty w walce z sobą pogubiłem
ale teraz mam wreszcie kolor biały
w obrony sycylijskiej wir się rzuciłem
ostrym atakiem Keresa na króla poluję
mój młody przeciwnik jak wąż się wije
dokładnie obmyślam jak go zamatuję
on się martwi że mu skoczka zbiję
odskoczył zamykając ucieczki drogę
uwięzionemu w samym rogu królowi
teraz już spokojnie mata dać mogę
a jego piękna nawet poeta nie wysłowi
potem w królewsko – indyjskiej obronie
czarnymi ustawiłem się mocno ładnie
w ostatniej już tego turnieju odsłonie
licząc że jeszcze mi jeden punkt wpadnie
osiągnąłem przewagę aż tu nagle
białe w kontrataku jakość zdobywają
i chciały by wygrać złapać wiatr w żagle
ale co to… ruchu dobrego nie mają?
teraz mój kontratak ich nadzieje burzy
czarne aż do bólu stają się aktywne
wygrywają osiągając rozmach duży
bo ścieżki szachowe są piękne i dziwne
ostatnia wygrana dała mi taką radość
aż podskakiwałem zapisem wymachując
czyżby sprawiedliwości stało się zadość?
biegłem do sędziny arcymistrzem się czując
i chociaż byłem siedemdziesiąty pierwszy
a turniej wygrali Tomczak i Sieciechowicz
swą wielką radość wyrażę w cyklu wierszy
albo pobiegnę pod Maraton lub Łowicz
Kontakt z autorem wiersza: Link
|
Szachy…
To, początkowe myśli…
Dla filozofa i mędrca.
Na zadane – pytania
Otrzymujesz – odpowiedzi.
Od zarania ludzkości,
Zaczerpnięte z życia,
Tak toczy się ta walka;
A wynik, to taka gra.
Ponieważ masz do wyboru
Dwadzieścia możliwości,
Bez względu od koloru
Są takie właściwości.
Tak, mamy do czynienia;
Nie kontrast; białe – czarne
Lecz, tylko zagadnienie,
Co jest do rozwiązania?
W równości – działania
Zawsze jest jakaś przewaga
Na pierwszeństwo do ruchu
Dla przewagi animuszu
1.08.2015 r. 28990/213/15
Odwiedzającym…
Szkoda, że szachy w Zamościu
Stały się elementem do Muzeum.
One nie są jeszcze, takie stare?
By, powiedzieć – odwiedzającym!
Przydałby się zamiast
Tworzenia muzeum?
Wybudować pawilon
Z takimi okazami!
W którym, to by można nabywać
W/g upodobania komplet
A nie tylko jego oglądania;
Wzbudzać do wzniosłych podniet.
7.06.2015 r.
28934/158/15