Archiwum kategorii ‘Książki elektroniczne’
Firma Chess Academy powstała w Düsseldorfie w 1991 roku. Jej szefem jest mistrz szachowy z Ukrainy Witali Braslawski. Firma produkuje obecnie dyski na wszystkie zagadnienia dotyczące szachów.
W wyniku współpracy z wydawnictwem Joachima Beyera ukazały się w latach 2001 i 2002 dwie dyskietki zawierające zbiór różnych książek testowych trzech autorów, które ukazały się wcześniej w formie papierowej. Znalazły się tutaj takie tematy: problemy gry środkowej, końcówki techniczne, taktyczne i kombinacyjne, fazy przejściowe itd. Dyskietka robocza funkcjonuje dopiero po zainstalowaniu specjalnego programu.
Chess Academy
Konikowski/Schulenburg/Treppner
Düsseldorf 2001 i 2002
W 2001 roku amerykański wydawca Hanon Russell poinformował mnie, że opracowano mu program dla książek elektronicznych, które on zamierza publikować na swojej stronie „ChessCafe.com„. Ma to być eksperyment. Jeśli idea chwyci, to on wprowadzi publikację cyklu takich książek.
Następnie zapytał się, czy jestem gotowy wziąć udział w tym przedsięwzięciu. Jeśli tak, to mam mu wysłać spis propozycji. Wybrał materiał o gambicie Benko zwanym u nas gambitem wołżańskim (1.d4 Sf6 2.c4 c5 3.d5 b5). Przygotowałem mu to w dostarczonym formacie. Resztę dopracowali jego komputerowi specjaliści.
Ostatecznie moja praca ukazała się na jego stronie jako The Benko Gambit, The Chess Cafe Quick Survey Series, Elektronic Editions in Chess Cafe Reader Format, Russell Enterprises, Inc Milford, CT USA 2001.
Wydawca zapłacił honorarium i czekaliśmy na efekt sprzedaży. W międzyczasie Jan Piński i Rafał Przedmojski opublikowali na stronie Russella swoją pracę pt. „Atak f3!? w obronie Caro-Kann”.
Po kilku miesiącach Hanon Russell poinformował mnie, że choć nic nie stracił, a nawet coś zarobił, to ogólnie sprzedaż nie jest adekwatna do włożonych kosztów i pracy. W związku z tym zawiesza ten pomysł na przyszłość. Do dnia dzisiejszego nic się w tej technice u niego nie ukazało. A więc pomysł wydawania e-booków odłożył chyba do lamusa.
Natomiast dalej wydaje książki szachowe w wersji papierowej. W 2005 roku wydał „The Fearsome Four Pawns Attack by Jerzy Konikowski & Marek Soszynski” i w 2009 roku „1.b4 The Theory & Practice of the Sokolsky Opening by Jerzy Konikowski & Marek Soszynski”.
Z pismem poświęconym grze korespondencyjnej „Fernschach” byłem związany w latach 1986-2006. Publikowałem tam artykuły z teorii debiutów, komentowałem partie, prowadziłem dział kombinacji i także przedstawiałem nowości książkowe.
W 1999 roku wydawca Manfred Gluth wydał CD z partiami korespondencyjnymi z lat 1930-1931, 1956, 1959-1999, zestaw przeszło 1800 partii z pisma FS/CC-Informator oraz zbiór moich artykułów teoretycznych i kombinacji z działu „Schach für alle” (Szachy dla wszystkich).
Jako trener miałem w swym programie szkoleniowym wszystkie zagadnienia dotyczące szachów, m.in. zajmowałem się także rzadko granymi debiutami, gambitami itd.
W 1993 roku przeprowadziłem w punkcie szkoleniowym w Essen – na życzenie kilku zawodników – wykłady na tematy: gambit łotewski (1.e4 e5 2.Sf3 f5) i gambit słonia. (1.e4 e5 2.Sf3 d5).
Owocem tych zajęć były późniejsze publikacje. Między innymi moimi badaniami zainteresowała się firma Chess Base, która zaproponowała mi opracowanie tematycznej dyskietki. Omówiłem tutaj warianty po 1.e4 e5 2.Sf3 f5, 2…d5 i inne odpowiedzi czarnych. Ukazała się ona w 1994 roku.
System Tartakowera w gambicie hetmańskim po posunięciach 1.d4 d5 2.c4 e6 3.Sc3 Sf6 4.Gg5 Ge7 5.e3 0-0 6.Sf3 h6 7.Gh4 b6 był kiedyś moją specjalnością. Grywałem go z sukcesami w normalnych turniejach i partiach korespondencyjnych.
Moje wieloletnie badania teoretyczne i praktyczne oraz tym samym zdobyte doświadczenia w tym kierunku były bodźcem do publikacji kilku artykułów i książek. W 1994 roku firma Chess Base z Hamburga zaproponowała mi opracowanie tematycznej dyskietki.
W czasie turnieju w Dortmundzie w 1986 roku jakiś nieznany mi człowiek demonstrował na komputerze Atari program szachowy. Nie była to gra w szachy, lecz coś nowego: baza z partiami szachowymi. Zainteresowanie było duże, padło także wiele pytań. W trakcie dyskusji zorientowałem się, że program można wykorzystać do pisania książek. Najpierw wbija się partie i warianty, potem można to przerzucić na edytor tekstowy. Tym samym eliminuje się wszelkie błędy w notacji i jednocześnie czasochłonne korekty, jak to jest w przypadku pracy z maszyną do pisania. W ten sposób stałem się świadkiem rewolucji w szachach: powstanie rewelacyjnego programu ChessBase. Tym nieznanym demonstratorem okazał się twórca tego programu Matthias Wüllenweber.
W 1988 roku powstała w Hamburgu firma ChessBase GmbH, która zajęła się sprzedażą swojego nowatorskiego produktu. Prawie natychmiast kupiłem sobie komputer Atari i program. Rok później wykonałem nową techniką broszurkę dla wydawnictwa Münster Verlag w Norymberdze. W następnych latach firma opracowała program dla komputerów personalnych i programu windows. Teraz nie wyobrażam sobie pracy bez tych akcesoriów.
Firma ChessBase zaczęła też publikację periodyku ChessBase Magazin, który składał się z broszury i dyskietki z partiami. W 1991 roku szef pisma Gisbert Jacoby zaproponował mnie współpracę. Trwała ona do 2006 roku. W tym czasie skomentowałem setki partii, przygotowałem wiele artykułów z teorii debiutów oraz opracowałem kilka teoretycznych dyskietek.