(zdjęcie z Internetu)

Niewykluczone, bo FIDE, na wniosek RCF chce komercyjnie sprzedawać prawo do gry z mistrzem świata. No to zbieramy kasę, np poprzez (1,2), i mamy polskiego pretendenta do korony szachów. Można też dokooptować akcję PZSzach wszak zorganizowała już nową, innowacyjną, międzynarodową „kampanie koszulkową”.

Tutaj (3) sponsorzy pomogli, więc czemu nie spróbować? Idźmy za ciosem, wszakże jak mówił wiceprezes PZSzach, Adam Dzwonkowski „Wojtaszak gra już w super turniejach i potrafi wygrywać z każdym w tym z mistrzem świata”.

Nasz AS ma szanse udowodnienia tego w meczu. PZSzach musi tylko poprzeć wniosek naszych rosyjskich kolegów.

1 Mecenasi i Sponsorzy http://pzszach.pl/mecenasi-i-sponsorzy/

2 Rada Przyjaciół Szachów http://radaprzyjaciolszachow.pl/

3 http://www.blog.konikowski.net/2016/08/04/pomogli-sponsorzy

zr ACP

„Wednesday marks the start of a six-month countdown to the World Chess Championship in New York, where Russia’s Sergey Karjakin will try to snatch the title from the champion, Magnus Carlsen from Norway, who has been hogging (sorry, holding) it since 2013…”

Czytaj dalej … Link

„Niewielu było rywali, którzy mogli się z nimi równać. Pod koniec dwudziestolecia międzywojennego Polska była prawdziwą potęgą szachową. Dziś niemal zupełnie zapomnianą. W historii ich triumfów i porażek było wszystko – geniusz, sława, pieniądze. Ale i szaleństwo, alkohol, osobiste tragedie. A na końcu wojna i Zagłada, które z całą swoją brutalnością zniszczyły wszystko.

Hamburg, lipiec 1930 roku. Polska sięga po złoto na olimpiadzie szachowej. Akiba Rubinstein, Ksawery Tartakower, Dawid Przepiórka, Kazimierz Makarczyk oraz Paulin Frydman w pokonanym polu zostawiają zawodników m.in. z Węgier oraz Rzeszy Niemieckiej. To było największe osiągnięcie naszych szachistów w historii. Mimo późniejszych sukcesów, tego zwycięstwa nie udało się już nigdy powtórzyć …”

Źródło

„The rules of chess have remained consistent since the early 19th Century, but that doesn’t mean our approach to the game has stayed the same. Here are some intriguing and surprising ways the Game of Kings has changed its shape over the past 150 years… „

Czytaj dalej … link

Czytaj dalej … link

– Niemcy nazywali naszą przedwojenną drużynę Bombennmannschaft. Byliśmy światową potęgą – mówi Stefan Gawlikowski, znawca szachów, autor książki „Arcymistrzowie” opowiadającej o polskich mistrzach okresu międzywojennego.

Czytaj dalej … link

Kontynuacja odcinka 4

W 2009 roku Magnus Carlsen zagrał po raz drugi w Dortmundzie.

W sprawozdaniu z turnieju (Panorama Szachowa 7-8/2009) napisałem m.in.: „Na rozpoczęciu  imprezy oznajmiono obecnym, że młody arcymistrz z Norwegii skończył szkołę średnią i postanowaił spróbować szczęścia w zawodowych szachach. To jest jedyna słuszna decyzja, jeśli zamierza się utrzymać formę na światowym poziomie. A Carlsen ma jasny cel sportowy: zostać mistrzem świata!”…

Przypominam, że Magnus w 2013 roku zrealizował swój plan i pokonał w meczu finałowym w Chennai Ananda w stosunku 6.5 – 3.5.

W Dortmundzie Carlsen pokazał się z dobrej strony i ostatecznie został sklasyfikowany na 3 miejscu.

Przedstawiam najlepszą partię Magnusa, który po dobrym przygotowaniu debiutowym (ruch 16.Wad1!? był wtedy nowinką) pokazał świetną technikę w końcówce. W sprawozdaniu została ona opublikowana z obszernym moim komentarzem.

   [Event "Dortmund SuperGM 2009.07.02"]   [Round "1"]   [White "Białe: Carlsen, Magnus"]   [Black "Czarne: Jakowienko, Dmitrij"]   [Result "1-0"]   [ECO "C67"]   [WhiteElo "2772"]   [BlackElo "2760"]   [PlyCount "97"]   [EventDate "2009.07.02"]   [EventType "tourn"]   [EventRounds "10"]   [EventCountry "GER"]   [EventCategory "20"]   [Source "ChessBase"]   [SourceDate "2009.07.15"]         e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 Nf6 4. O-O Nxe4 5. d4 Nd6 6. Bxc6 dxc6 7. dxe5 Nf5   Qxd8+ Kxd8 9. Nc3 Ke8 10. h3 h5 11. Ne2 Be7 12. Bg5 Be6 13. Nf4 Bd5 14. Bxe7     Kxe7 15. Ng5 Nd4 16. Rad1 Ne6 17. Ngxe6 Bxe6 18. h4 a5 19. a3 a4 20. Rfe1 g6     f3 Ra5 22. c3 Rb5 23. Re2 Ra8 24. Rd4 Raa5 25. Kf2 Rxe5 26. Rxe5 Rxe5 27.     Rxa4 Rb5 28. b4 c5 29. Ra7 cxb4 30. cxb4 Kd7 31. Ne2 Rb6 32. Ke3 Bc4 33. Nd4   Kd6 34. Ra5 Ra6 35. Rxa6+ bxa6 36. g4 hxg4 37. fxg4 Ke5 38. Nc6+ Kf6 39. Kf4   Ke6 40. h5 gxh5 41. gxh5 Bd3 42. Ke3 Bf1 43. h6 Kf6 44. Ne5 Bb5 45. Kd4 Ba4 46.   h7 Kg7 47. Nxf7 Kxh7 48. Ng5+ Kg6 49. Ne6 [1-0] 

Kontynuacja odcinka 3

W 2007 roku w turnieju w Dortmundzie zagrał 16-letni Magnus Carlsen. Był najmłodszym zawodnikiem i nikt raczej nie oczekiwał jakieś wielkiej niespodzianki z jego strony.

Magnus wykazał się jednak wielką wolą walki w każdym pojedynku. Ostatecznie przegrał tylko jedną partię ze zwycięzcą turnieju Władimirem Kramnikiem.

Obszerne sprawozdanie z tej imprezy mojego autorstwa „Ósmy tryumf Władimira Kramnika!” ukazało się w Panoramie Szachowej (czerwiec 2007).

Końcowe wyniki

Zobaczmy partię Carlsena z Kramnikiem.

   [Event "Dortmund SuperGM-2007.06.27"]   [Round "4"]   [White "Białe: Kramnik, Władimir - 2772"]   [Black "Czarne: Carlsen, Magnus - 2693"]   [Result "1-0"]   [ECO "E05"]   [WhiteElo "2772"]   [BlackElo "2693"]   [PlyCount "59"]   [EventDate "2007.06.23"]   [EventType "tourn"]   [EventRounds "7"]   [EventCountry "GER"]   [EventCategory "20"]   [Source "ChessBase"]   [SourceDate "2007.08.01"]         Nf3 Nf6 2. c4 e6 3. g3 d5 4. d4 Be7 5. Bg2 O-O 6. O-O dxc4 7. Qc2 a6 8. Qxc4     b5 9. Qc2 Bb7 10. Bd2 Nc6 11. e3 Nb4 12. Bxb4 Bxb4 13. a3 Be7 14. Nbd2 Rc8 15.   b4 a5 16. Ne5 Nd5 17. Nb3 axb4 18. Na5 Ba8 19. Nac6 Bxc6 20. Nxc6 Qd7 21. Bxd5   exd5 22. axb4 Rfe8 23. Ra5 Bf8 24. Ne5 Qe6 25. Rxb5 Rb8 26. Rxb8 Rxb8 27. Qxc7   Bd6 28. Qa5 Bxb4 29. Rb1 Qd6 30. Qa4 [1-0] 

„Сергей Карякин выиграл площадку

Российский гроссмейстер заработает на чемпионском матче …”

Czytaj dalej … link

Kontynuacja odcinka 2

W 2012 roku Siergiej Karjakin znowu zawitał do Dortmundu. W trakcie bankietu powitalnego podszedłem do niego, aby zamienić z nim kilka słów o szansach w turnieju. I tu spotkało mnie miłe zaskoczenie. Młody arcymistrz pamiętał naszą rozmowę z 2004 roku!

Moje sprawozdanie z turnieju „Junior wygrał superturniej w Dortmundzie” zostało opublikowane w Panoramie Szachowej 6-7/2012. Zwycięzcą został najmłodszy uczestnik 19-letni Fabiano Caruana, który wyprzedził Karjakina tylko lepszą wartościowością.

Wygrała więc młodość. Obaj zawodnicy często wypowiadali się w różnych wywiadach, że w ich twórczości faza debiutowa odgrywa decydującą rolę!

W turnieju grał też mistrz Polski Mateusz Bartel, który zakwalifikował się dzięki zwycięstwu w Aurofłocie w Moskwie. Nasz arcymistrz zajął przedostatnie miejsce z 2 punktami.

W sprawozdaniu napisałem m.in.: „Jak należy ocenić rezultat Mateusza Bartla? Mistrz Polski nie był należycie do tej imprezy przygotowany. Jego repertuar debiutowy był niedopracowany i w kilku partiach Polak już na początku partii wpadał w kłopoty, których następnie nie potrafił rozwiązać w dalszej części gry…”.

Arcymistrz sam krytycznie ocenił swoją grę: link.

Problem debiutów jest już od dawna „maglowany” na tym blogu. Pewne okoliczności zmuszają mnie do kontynuacji tego zagadnienia! Nastąpi to wkrótce.

Komentarz partii Bartel-Karjakin pochodzi z Magazynu Szachista (wrzesień 2012). Zdjęcie z tego pojedynku: link.