URL Trackback

Trackback - notka

Komentarzy: 7

• Skoczek2

  13 października 2016 o godz. 17:46

  

  „Już kilka lat temu pytałem Jana Przewoźnika w jednym z „Matów” o ten uciekający naszej młodzieży pociąg o nazwie „Światowe szachy młodzieżowe”, próbowałem się dowiedzieć co zrobić, by w ostatniej chwili załapać się do pierwszego przedziału i choć doskonały psycholog udzielił wielu cennych rad, jestem zdania, że jednak stopniowo przegrywamy tę walkę. Światowe szachy młodzieżowe mocno się rozpędziły, na świecie mamy wiele tzw. „wylęgarni talentów”, z podopiecznymi których naszym młodym sportsmenom coraz trudniej rywalizować. To jest, oczywiście temat na dłuższą dyskusję, warto by było wszystko dokładnie przeanalizować, przemyśleć, jak można pracę z młodzieżą zoptymalizować. Choć pokolenia się zmieniają, to jednak uciekający czas działa bardzo na niekorzyść naszej młodzieży. Po prostu nie ma czasu! Jeśli wszystko pozostanie w, mniej więcej, niezmienionym stanie, z dość niezłej, szachowej nacji, staniemy się krajem przeciętnym szachowo” (psychologiaiszachy.blogspot.com)
• szachista

  13 października 2016 o godz. 19:06

  

  My ostatnie lata „przespaliśmy” w euforii „worków medali” sprzed lat. Inne kraje (szczególnie Rosja) szkoliły swoją młodzież. Teraz widzimy tego skutki. Zobaczymy co będzie w przyszłym roku. A może to tylko przejściowy kryzys?
• Krzysztof Kledzik

  13 października 2016 o godz. 21:22

  

  Myślę że cały czas jesteśmy krajem przeciętnym szachowo. Co jakiś czas zdarzają się pojedyncze sukcesy, ale generalnie to jesteśmy daleko w tyle. Dlatego uważam za nieporozumienie ciągłe zwiększanie ilości nagród Hetmana, różnych innych nagród, wyróżnień, itp., bo właściwie to nie ma podstaw ani efektów sportowych aby przyznawać aż taką ilość nagród. Dużą ilością rozdawanych nagród nie zrekompensuje się przeciętności szachowej.
• szachista

  13 października 2016 o godz. 22:35

  

  Ostra ocena. Mamy przecież „srebrne dziewczyny”, Wojtaszka, Dudę i Pioruna. Świercz wygrał ostatnio turniej i dużą kasę.
• Krzysztof Kledzik

  14 października 2016 o godz. 12:32

  

  Nie twierdzę że jest tragicznie w polskich szachach. Owszem, mamy Wojtaszka, jak na razie jedynego wybijającego się szachistę, o klasie zbliżonej do światowej. Ale Radek nie gra w superturniejach ani nie gra z zawodnikami z czołówki światowej. Przez dłuższy czas grywał w ligach i średnich openach. A tak nie buduje się potęgi szachowej na skalę światową. Owszem, zdarzają się pojedyncze sukcesy, jak wygranie partii z Carlsenem, ale są to pojedyncze drobne sukcesy, niestety nie stanowiące żadnej prawidłowości. Większość sukcesów nie jest powtarzalna, np zwycięstwo am Bartla w Aerofłocie. JKDuda zaczyna poważną karierę szachową, i tu zgadzam się że wszyscy pokładają w nim bardzo duże nadzieje. Prawdopodobnie większe niż w Radku Wojtaszku. Osobiście uważam, że jeżeli JKD nie poluzuje z szachami (studia, jakieś dodatkowe rozpraszające zajęcia), to może osiągnąć więcej niż Radek. Co do Darka Świercza, to jego ostatni sukces jest miłą rzeczą, i to szczególnie że wydawało się że w ostatnich latach Darek oklapł szachowo. Ale być może że nie, i tego (wraz z kolejnymi dużymi sukcesami) oczywiście mu życzę.
• Arek

  14 października 2016 o godz. 17:42

  

  Trzeba się zgodzić, że mamy tylko jednego klasowego zawodnika Wojtaszka, który przekroczył 2700. To chyba jednak za mało? Janek Duda ma szansę tę barierę punktową przekroczyć. Pytanie tylko, kiedy? Piorun jest nieobliczalny. Raz gra dobrze, raz źle. Kobiety liczą się tylko w konkurencji drużynowej. Młodzież gra coraz słabiej. W tym roku tylko jeden medal. Taki to jest prawdziwy obraz polskich szachów.
• Skoczek2

  14 października 2016 o godz. 20:31

  

  Wojtaszek to (niestety) jest 2 liga światowa. Nie wygrywa nawet średnich turniejów. Nie wygrywa z zawodnikami silniejszymi od siebie. Jego największy sukces to wygrana z mistrzem świata. Ale ta wygrana to wypadek przy pracy Carlsena a nie przepustka do elity dla Wojtaszka.

Dodaj komentarz

Musisz sięzalogować aby móc komentować.