Anatoli Karpow – mistrz świata w latach 1975-1985 oraz 1993-1999: Każda faza partii, otwarcie, gra środkowa i końcówka ma duże znaczenie. Jeżeli na początku gry, któraś ze stron uzyska przewagę materialną lub pozycyjną, to zniwelować ją w grze środkowej będzie bardzo trudno. W tej sytuacji do końcówki może w ogóle nie dojść. Bez poprawnej gry w debiucie, nie można więc myśleć o sukcesach w szachach.
Garri Kasparow – mistrz świata w latach 1985 – 2000: Nie ma znaczenia jak dobrze grasz, nie możesz spodziewać się dobrych wyników kiedy masz przegraną po debiucie.
/////////////////////////////////////////////////////////////////
Kilkakrotnie pisałem na blogu, że wiedza w szachach ulega ciągłym przemianom. Każdy turniej jest praktycznie kuźnią nowych idei, z którymi powinien zapoznać się zawodnik z ambicjami sportowymi. Szczególnie w sferze teorii debiutów spotykają nas ciągle niespodzianki, z którymi trzeba się zająć w trakcie treningu. Kto to zlekceważy, ten pogubi się szybko w gąszczu nowych wariantów i otwarć.
Faza debiutowa ulega ustawicznym przemianom i jest ciągle przedmiotem dogłębnych badań teoretycznych i praktycznych. Analiza wariantów czy nawet pojedyńczych posunięć kosztuje wiele czasu. Trzeba mieć naprawdę dużo cierpliwości, aby się tym solidnie zajmować. Dlatego wielu zawodników mało interesuje się początkowym etapem gry i próbuje po prostu to „przeskoczyć”, aby cały ciężar walki przenieść na część środkową i końcową. To często kończy się niepowodzeniem. Na blogu pokazałem wiele takich przypadków w tematach: „Ciekawa partia”, „Przed końcówką jest debiut”, „Szybkie zwycięstwa” itd.
Ambitną formą treningu nad obszerną i skomplikowaną teorią debiutów jest stosowanie jakiś mało znanych wariantów (gambitów), aby tym zaskoczyć przeciwnika. To wymaga jednak pewnej pracy. Trzeba znaleźć w monografiach debiutowych, bazach partii czy w fachowych pismach rzadko grane warianty (nawet pojedyńcze ruchy), zapoznać się z nimi, przeanalizować, zrozumieć idee i dopiero potem zagrać!
W piśmie „Fernschachpost” (5-2013) opublikowałem krótki artykuł na temat obrony Pirca po ruchach 1.e4 d6 2.d4 Sf6 3.Sc3 g6 4.f4 Gg7 5.a3!?. Okazało się, że pod jego wpływem kilka osób zaczęło grać ten wariant z dobrym skutkiem.
Wielkim zaskoczeniem było dla mnie zastosowanie ruchu 5.a3!? w trakcie tegorocznych mistrzostw Niemiec w konkurencji kobiet. Przyszła zwycięzczyni turnieju zastosowała tę ideę i partię efektownie wygrała.