Analiza IM Marcina Krysztofiaka
Gra końcowa, Teoria szachów5 kwietnia 2016Marcin KrysztofiakOdpowiedz
Trackback - notka
Theme: flashcast, tłumaczenie: Wordpress theme. Walidacja XHTML 1.0.
Nazywam się Jerzy Konikowski i jestem mistrzem szachowym, trenerem i publicystą. Więcej informacji o mnie można znaleźć w http://www.konikowski.net/omnie.php. Celem mojego blogu, który jest ściśle związany z witryną http://www.konikowski.net/, jest informacja o aktualnych imprezach szachowych i analiza różnych problemów z dziedziny królewskiej gry.
Jeśli korzystasz z naszego bloga: http://www.blog.konikowski.net/ jednocześnie akceptujesz ten regulamin: 1. Korzystanie z bloga i rejestracja użytkownika są bezpłatne. 2. Każdy użytkownik ma prawo do swobodnego wyrażania swoich opinii i poglądów. 3. Całkowitą i wyłączną odpowiedzialność za swoje komentarze ponoszą ich autorzy. 4. Należy przestrzegać praw autorskich i praw własności intelektualnej. 5. Komentarze mogą zostać wykorzystane przez nasz blog na prawach cytatu. 6. Komentarze podlegają moderacji przez naszego administratora. 7. Komentarze łamiące polskie prawo i zawierające wulgaryzmy będą usuwane bez informowania autora komentarza. 8. Autor bloga oraz administrator nie ponoszą odpowiedzialności za treść komentarzy. 9. Odpowiedzialność za treść komentarzy ponosi ich autor. 10. Kontakt z autorem bloga: jerzy.konikowski [at] t-online.de Ostatnia modyfikacja regulaminu: 22.09.2017
Ponieważ na tym blogu dużo się mówi o debiutach, a mniej o końcówkach to dla równowagi postanowiłem przesłać panu J.Konikowskiemu kilka wieżówek z moim komentarzem (nie jestem autorem wpisu i nie mam dostępu do redagowania bloga, natomiast analiza jest rzeczywiście moja). Ta konkretna wieżówka (posunięcie 64) jest dosyć istotna bo często występuje w praktyce. Trzeba pamiętać o dwóch zasadach – wieża musi mieć trzy pola odstępu od piona i nie może szachować na a2 przy wieży na d3. Jeśli czarna wieża jest na d4, d5, itd. to Wa2+ można a nawet trzeba zagrać. Już po skomentowaniu tej końcówki zajrzałem do książki Lewenfisza i Smysłowa „Końcówki wieżowe” (1986) gdzie w komentarzu do pozycji po 65 Wa1 Ke2 jest błąd. Tam jest podany ruch 66 Wb1 jako możliwy (oprócz 66 Kg3). W rzeczywistości Kg3 jest jedynym ruchem, po 66 Wb1 czarne grają nie 66…Wa2 jak w analizie Lewenfisza i Smysłowa ale 66…Wd1 67 Wb2+ Kd3 68 Wb3+ Kd2 69 Wb2+ Kc3 i wygrywają.
Polemiki o debiutach to jedna sprawa, ale zawsze podkreśla się na tym blogu, że szachistę obowiązuje znajomość wszystkich faz gry. Także i końcówek. Nikt z nas nie stroni od nich. Dlatego cieszy każdy wkład w ich analizę 🙂