Szachy w Polsce30 stycznia 2016Skoczek2Odpowiedz
[tu znajdował się logotyp PZSzach, ale PZSzach nie zezwolił na publikację tutaj logotypu PZSzach]
[tu znajdowało się zdjęcie z facebook’a PZSzach, ale PZSzach nie zezwolił na publikację tutaj rzeczonego zdjęcia PZSzach]
Trener kadry ciągnie dwie sroki za ogon
Trackback - notka
Theme: flashcast, tłumaczenie: Wordpress theme. Walidacja XHTML 1.0.
Nazywam się Jerzy Konikowski i jestem mistrzem szachowym, trenerem i publicystą. Więcej informacji o mnie można znaleźć w http://www.konikowski.net/omnie.php. Celem mojego blogu, który jest ściśle związany z witryną http://www.konikowski.net/, jest informacja o aktualnych imprezach szachowych i analiza różnych problemów z dziedziny królewskiej gry.
Jeśli korzystasz z naszego bloga: http://www.blog.konikowski.net/ jednocześnie akceptujesz ten regulamin: 1. Korzystanie z bloga i rejestracja użytkownika są bezpłatne. 2. Każdy użytkownik ma prawo do swobodnego wyrażania swoich opinii i poglądów. 3. Całkowitą i wyłączną odpowiedzialność za swoje komentarze ponoszą ich autorzy. 4. Należy przestrzegać praw autorskich i praw własności intelektualnej. 5. Komentarze mogą zostać wykorzystane przez nasz blog na prawach cytatu. 6. Komentarze podlegają moderacji przez naszego administratora. 7. Komentarze łamiące polskie prawo i zawierające wulgaryzmy będą usuwane bez informowania autora komentarza. 8. Autor bloga oraz administrator nie ponoszą odpowiedzialności za treść komentarzy. 9. Odpowiedzialność za treść komentarzy ponosi ich autor. 10. Kontakt z autorem bloga: jerzy.konikowski [at] t-online.de Ostatnia modyfikacja regulaminu: 22.09.2017
Warto zwrócić uwagę na słowa pani Kariny na temat problemu zgrupowań oraz trenera Marka Matlaka. I ogólnie opieki trenerskiej. To są podobnie przełomowe słowa, jak i te wypowiedziane przez R.Wojtaszka na temat MASz. Wygląda na to że w końcu zaczęto mówić (i to w krękach oficjalnych, wśród czołowych zawodników) otwartym jezykiem o problemach w polskich szachach. Dotychczas te zagadnienia były przemilczane, tuszowane, otoczone mitami, i przedstawiano wszystko jako polskie eldorado szachowe. Obecnie okazuje się że w naszych szachach, w tym zawodowych, jest tak jak to od dawna przedstawialiśmy na tym blogu. Uważam że należą się słowa uznania dla redaktora Pawła Dudzińskiego za przedstawienie sympatykom szachów nie lukrowanego, prawdziwego i nie mitologizowanego obrazu polskiej rzeczywistości szachowej.
Także się zgadzam, że wywiad przedstawił prawdę o szachach kobiecych w Polsce. Brawo dla Pawła za odwagę!