Autor: Andrzej Babiarz 2015
(według Liburkina)
Komentarz autora: Do ustawienia tej pozycji zainspirowała mnie znaleziona w internecie informacja, że dwa gońce wygrywają ze skoczkiem (pozycja bez pionków), matując nie później niż w 75 posunięciach. Taką końcówkę strona słabsza powinna jednak grać, gdyż w wielu pozycjach, przy najlepszej obronie, przeciwnik nie zdąży zbić skoczka w 50-ciu posunięciach.
Błędne jest: 1.gh7?, G:h7! i nawet po najlepszym 2.Sg5! czarne zdobywają skoczka w 50-tym (!) posunięciu (t. N.) i wygrywają.
Remisuje: 1.g7!!, Gh3+! 2.Kf2!, G:g7 3.Kg3!, Gf1 4.Kf2!= wieczne prześladowanie gońca albo widły np.: 4. …, Ga6 5.Sc5+ =.
Podobny schemat, jako pierwszy, zrealizował M. S. Liburkin ” 64 ” 1939 .
Z szachowym pozdrowieniem
Andrzej Babiarz
Pod linkiem owo studium Liburkina: http://www.yacpdb.org/?id=276209