Wspomniałem już wcześniej, że studia – zadania najbardziej zbliżone swych charakterem do gry praktycznej – dzielą się na analityczne i kombinacyjne.
Studia analityczne są jakby żywcem wzięte z partii, natomiast kombinacyjne zawierają „niezwykłą treść”, np. niespodziewane maty, paty itd.
W mojej książce „Kompozycja w treningu szachisty” w rodziale „Partie i kompozycja” pisałem, że pojedynek szachowy może być natchnieniem dla problemistów w tworzeniu ciekawych zadań i studiów.
Na bazie mojej praktyki pokazałem studium, którego inspiracją było zakończenie pewnej partii.
Jerzy Konikowski
„Schach-Echo” 1985/1987
Pochwała
Ten przypadek przytoczył nawet znany autor książek historycznych Edward Winter.
Studia szachowe są bardzo ciekawym działem w problemistyce i zachęcam chętnych do ich układania. Na stronie Polskiego Związku Szachowego organizowane są konkursy problemowe na zadania wszystkich typów.
Dział problemowy można osiągną po kliknięciu:
Komisje
Komisja kompozycji
Konkurs-oryginały
Cieszy mnie, że jest tam aktywny Grzegorz Mazur, który zaczynał prawdopodobnie u mnie publikować swoje pierwsze utwory.
To studium pamiętam szczególnie. Znajduje się na okładce, a samodzielne rozwiązywanie daje wiele radości. Początkowo rzuciło mi się w oczy, że pozycja na grafice okładki nie jest przypadkowa i bardzo mnie zaciekawiła, w dalszej kolejności dowiedziałem się, że pełen opis studium jest w samej książce (str. 53) 🙂 Kuriozalne jest dorobienie gońca po: 1. e7 a1H 2. G:a1 Wd8 3. ed8G? Ge5! i powstaje pozycja coś na motywach „wściekłego gońca”. Ponadto dodam, że moją najczęstszą inspiracją przy tworzeniu studiów jest właśnie obserwowanie licznych ciekawych momentów w turniejowych partiach szachowych.
Dziękuję za ciekawy komentarz. Cieszę się, że jest Pan na właściwej drodze i życzę dalszych pięknych zadań!