Obronę skandynawską zastosowano w najstarszej znanej partii szachów europejskich, rozegranej około 1475 r. w Walencji. W 1497 r. jej opis znalazł się w książce Luisa Luceny. W XIX wieku analizował ją Carl Jänisch. Dużą popularność zyskała na przełomie XIX i XX wieku. Swoją nazwę zawdzięcza pracom szwedzkich szachistów Ludwiga i Gustafa Collijnów. W 1918 r. roku monografię otwarcia opublikował Jacques Mieses, który często stosował ten debiut w turniejach i znacząco przyczynił się do rozwoju jego teorii.
W późniejszych latach obrona skandynawska była rzadko stosowana przez czołowych szachistów świata. W 1979 r. w Montrealu Bent Larsen skutecznie zastosował ten debiut w wygranej partii z mistrzem świata, Anatolijem Karpowem (była to jedyna porażka Karpowa w tym turnieju). W 1995 r. obrona skandynawska pojawiła się w meczu o mistrzostwa świata. Viswanathan Anand uzyskał po debiucie dobrą pozycję przeciwko Garriemu Kasparowowi, jednak partię przegrał. Źródło: Wikipedia.
Sam grywałem okazyjnie tę obronę i to z dobrymi rezultatami. Swoje doświadczenia przelałem na papier.
Obecnie wydawnictwo EVERYMAN CHESS wypuściło na rynek nową pozycję na ten temat. Autor mistrz międzynarodowy z USA omówił kwestię w 10 rozdziałach i 54 komentowanych partii.
Cyrus Lakdawala
The Scandinavian move by move
400 stron (format 240×170)
ISBN: 978-1-78194-009-9
Książkę można zamówić w firmie Niggemanna.