Andrzej Niklas napisał: Garri Kasparow to niewątpliwie jeden z najlepszych szachistów w historii. Postać kontrowersyjna, ale również wielki popularyzator szachów.
A do popularyzacji szachów należą seanse gry jednoczesnej (np. w wykonaniu Karpowa: link).
Symultany w wykonaniu Kasparowa to prawdziwy spektakl, ba! pokaz wielkiej sztuki szachowej, a zarazem wielki event! Kasparow poszedł za słowami swojego mentora Botwinnika, który powtarzał mu, że obowiązkiem mistrza świata jest nie tylko silnie grać, ale też pokazywać i wyjaśniać ludziom, dlaczego się wygrywa.
Symultany (w tym także te na ślepo!) od lat wywołują emocje. Motywacje jej rozgrywania poza popularyzacją są różne. Wystarczy przypomnieć pokazy Najdorfa, który rozegrał symultanę w Argentynie z rekordowa liczbą uczestników, tak aby informacja – że żyje – dotarła do Polski.
Capablanca odbył tournee po USA rozgrywając jednocześnie po 50-100 partii, przegrywając pojedyńcze pojedynki. Tak samo Fischer. To też miara ich talentu. Link.
Ten sam Robert Fischer, chyba jako pierwszy w historii rozegrał symultanę z reprezentacja danego kraju (Grecja, 1968, wygrana bez porażki).
Wcześniej np. Alechin rozgrywał symultany zegarowe z reprezentacjami klubów, aczkolwiek byli wśród nich najlepsi gracze z Polski (1928, Makarczyk, Appel, Regedziński itd) Z reprezentacjami państw grali i inni mistrzowie świata, np. Kramnik (Szwajcaria, 2001). Ale dopiero Kasparow uczynił z tego widowiska prawdziwe show! Chociaż początek był nieudany – przegrana z reprezentacją HSK (Hamburg 1985). Później to już tylko same wygrane (!). Zobaczmy:
– mikrokomputery (na ślepo, 1985)
– repr. juniorów Niemiec (1986)
– repr. HSK (1987)
– repr. Szwajcarii (1988)
– repr. Hiszpanii (1988)
– repr. Francji (1988)
– repr. juniorów USA (1988)
– repr. Irlandia (1988)
– repr. Francji (1989)
– repr. Brazyli (1992)
– repr. Argentyny (1992)
– repr. Niemiec (1992)
– repr. Peru (1993)
– repr. Izraela (1994)
– repr. Brazyli (1996)
– repr. Argentyny (1997)
– repr. Szkocji (1997)
– repr. Izraela (1997)
– repr. Wysp Owczych (2001)
– repr. Czech (2001)
Warto dodać, że meczu z 1998 roku z reprezentacją Izraela (średni ranking elo 2602) osiągnął wynik +6=2 (!)
Filmy:
– mecz z repr. juniorów USA (1988)
Incydent z zaproponowaniem Kasparowowi remisu po kilku posunięciach w obronie sycylijskiej wywołał w nim furię. To przyczynek do dyskusji o profesjonalnym traktowaniu przez Kasparowa nawet symultany (link).
Kasparow to prawdziwy profesjonalista (link) i wojownik. Egzekutor! (link)
– „egzekucja” amatorów przez szachowego „emeryta” (2010). Link.
Ale nawet z amatorami Kasparow jest maksymalnie skoncentrowany i przygotowany.Były plotki o symultanie z olimpijską reprezentacją Polski. Szkoda, że Kasparow jej nie rozegrał. To była by wspaniała promocja szachów! Być może na przeszkodzie stanęła bariera finansowa. Np. za wygranie symultany z reprezentacją Niemiec (1992) Kasparow otrzymał samochód BMW (ówczesne 90.000 DM). Kasparow był bardzo dobrze przygotowany, przestudiował wtedy blisko 1000 partii przeciwników.
PZSzach ma wielu wspaniałych sponsorów. Z pewnością chcieliby oni aby ich marka i prestiż głębiej w Polsce (i na świecie!) kojarzyły się szachami oraz z marką i prestiżem Kasparowa. A temu sprzyjają pokazy takie jak dobrze zorganizowana symultana.
Kasparow grał w Polsce dwie symultany. W Wa-wie 1991 (link) oraz w Katowicach (1993). Obie wygrał (bez przegranej, oddał tylko cztery remisy w Wa-wie). W „tradycyjnych” symultanach do 25-30 zawodników Kasparow godzi się na szachistów z Elo do 2300.
Zdjęcie – symultana z repr. Czech 2001
zr. chessbase