Wczoraj zakończyło  się w niemieckiej miejscowości Gladenbach towarzyskie spotkanie kobiet Polska-Niemcy. Była to rozgrzewka przed zbliżającą się olimpiadą. Oba zespoły wystąpiły w osłabionym zestawieniu. W ekipie polskiej zabrakło Iwety Rajlich a w niemieckiej Elisabeth Pähtz.

Mecz został rozegrany systemem Scheveningen, czyli każda nasza zawodniczka  grała z każdą zawodniczką drużyny przeciwnej. Partie były liczone do rankingu FIDE.

Obie reprezentacje zagrały w składzie: 4 zawodniczki oraz najlepsza juniorka do lat 20.

Polskę reprezentowały:

1. GM Monika Soćko (2484)
2. WGM Karina Szczepkowska-Horowska (2387)
3. WIM Joanna Worek (2319)
4. WGM Katarzyna Toma (2305)
5. M-FIDE Klaudia Kulon (2236)

W drużynie Niemiec grały:

1. WGM Marta Michna (2385)
2. WGM Tatjana Melamed (2341)
3. WGM Melanie Ohme (2315)
4. WGM Elena Levushkina (2313)
5. Hanna-Marie Klek (2220)

Po zaciętej walce Polki odniosły zwycięstwo 13.5-11.5. Serdeczne gratulacje!

Strona meczu

ChessBase News 1 (wersja niemiecka)
ChessBase News 2 (wersja niemiecka)
ChessBase News 3 (wersja niemiecka)
ChessBase News 4 (wersja niemiecka)
ChessBase News 5 (wersja niemiecka)
ChessBase News 6 (wersja niemiecka)

Strona PZSzach

Blog Melanie Ohme

Wyniki I rundy (17 lipca): Polska-Niemcy 3.5-1.5

Wyniki II rundy (18 lipca): Polska-Niemcy 2.5-2.5

Wyniki III rundy (19 lipca): Polska-Niemcy 3-2

Wyniki IV rundy (20 lipca): Polska-Niemcy 2.5-2.5

Wyniki V rundy (21 lipca): Polska-Niemcy 2-3

Obie fotografie pochodzą ze strony Melanie Ohme

Odbył się także mecz w grze błyskawicznej, w którym Polska zwyciężyła Niemcy 26,5:23,5. Najlepszy wynik uzyskała WGM Karina Szczepkowska-Horowska.

Przeciwnikiem mistrza Polski w dzisiejszej rundzie jest węgierski arcymistrz Peter Leko. Partię można obserwować na stronie turnieju.

Transmisja

ChessBase News (wersja niemiecka)
ChessBase News (wersja angielska)

Mateusz Bartel wybrał czarnymi obronę francuską

Honorowy ruch w wykonaniu przedstawicielki „Centrum Technologicznego” w Dortmundzie. Znalazło tam zatrudnienie około 8000 pracowników. Miasto zarabia rocznie na nim z podatków 20 milionów euro.

Szef biura prasowego Michael Meinders ma codziennie dużo pracy

Codziennie każdy może typować swoich faworytów. Na zdjęciu arcymistrz Hort oddaje swoje typy pod okiem Dagoberta Kohlmeyera. Wczoraj znalazłem się w trójce zwycięzców. Jednorazowa stawka kosztuje 1 euro. Wczoraj wygrałem 5 euro.

W teatrze jest wiele miejsca do gry w szachy

W holu teatru ustawiono ciekawą wystawę o historii turniejów dortmundzkich

Droga na salę gry

Andrzej Niklas napisał:

A propos 6 godzinnej batalii Kramnika w Dortmundzie. Oto, jak wnikliwie przestudiował on twórczość Karpowa, który był walecznym zawodnikiem, doskonałym technikiem i wirtuozem gry końcowej.

To też lekcja dla polskiej czołówki szachowej.

Szachy w Youtube

Kramnik o Karpowie (w 2004 roku)

„W jego grze jest coś mistycznego, czego nikomu nie udało się osiągnąć. Łatwiej mi mówić o Karpowie, ponieważ zbiór jego partii był moją pierwszą książką szachową. Kiedy byłem dzieckiem studiowałem jego partie, później zaś kilkakrotnie z nim grywałem. Jest uniwersalnym szachistą, dobrym taktykiem, który błyskotliwie liczy warianty i jest bardzo silny w grze pozycyjnej. Posiada też unikalną cechę. Dość zabawnie, acz skutecznie zanegował tezę Steinitza: jeśli masz przewagę powinieneś atakować, inaczej ją utracisz. Karpow mając przewagę, często jakby wstrzymywał czas i w dalszym ciągu utrzymywał przewagę!

Nie znam nikogo, kto mógłby dokonać czegoś takiego, to wprost niewiarygodne! Zawsze uwielbiałem i byłem pod wrażeniem tej zadziwiającej umiejętności. Kiedy wydawałoby się, że już czas przystąpić do decydującego ataku, Karpow grał a3, h3 a pozycja przeciwnika ulegała załamaniu.

Karpow pokonał mnie w 1994 r. w Linares, gdzie zdobył 11 z 13 punktów. Uzyskałem słabszą pozycję w końcówce. Jednakże nie wyglądała beznadziejnie. Następnie wykonałem kilka uzasadnionych posunięć i nie mogłem zrozumieć jakim sposobem moja pozycja była nagle kompletnie przegrana. Byłem już wtedy w pierwszej 10-tce najlepszych szachistów świata a nie mogłem tego pojąć nawet po zakończonej partii. Była to jedna z niewielu partii, po których czułem się jak skończony idiota, w ogóle nie rozumiejący szachów! Zdarza się to bardzo rzadko graczom ze światowej czołówki. Zazwyczaj człowiek zdaje sobie sprawę dlaczego przegrał. Takie chwile trudno wręcz opisać – jest w tym coś nieuchwytnego, i tak charakterystycznego dla Karpowa. Poza tym, Karpow jest bardzo silnym, uniwersalnym graczem i tak bardzo nie różni się od reszty. Aczkolwiek, ten swoisty „know-how”, o którym wspomniałem, wyróżnia go spośród innych wysoko notowanych szachistów. Jest wybitnym zawodnikiem. Potrafi walczyć jak nikt inny. Kiedy zacząłem grywać w supeturniejach, byłem pod wrażeniem jego umiejętności adaptacji do zmieniających się okoliczności, dosłownie w ułamku sekundy.

Przykładowo, przyglądasz się jak Karpow gra, jest pod presją, broni się już 6 godzin umacniając swoją pozycję. Dzięki perfekcyjnemu liczeniu wariantów, broni się wytrwale i wciąż stawia opór. Wtem wygląda na to, że uda mu się zremisować. Przeciwnik na moment odprężył się a Karpow już wyrównuje pozycję. Każdy inny szachista chętnie zgodziłby się w takiej chwili na remis, szczęśliwy że męczarnia dobiegła końca. Tymczasem Karpow zaczyna grać na wygraną! Potrafił łatwo zapomnieć o tym co do tej pory wydarzyło się na szachownicy, nie myślał o minionej chwili. Karpow nie ulegał wahaniom nastroju, sprawiał wrażenie jakby dopiero co rozpoczął grę. Jeśli dostrzega najmniejszą szansę, próbuje natychmiast ją wykorzystać. Przypomnę jedynie zwycięstwo Karpowa nad Korcznojem w ostatniej partii ich meczu w Bagio. Korcznoj zaczął ogrywać Karpowa w końcówce meczu. Nie rozumiem dlaczego tak się stało, Karpow musiał już się zmęczyć. Kiedy Korcznoj uzyskał przewagę, Karpow zaprezentował błyskotliwą grę! Jak gdyby nic się nie wydarzyło, jak gdyby wynik 5 : 2, nie zmienił się w 5 : 5, jakby nie było trudnego pojedynku, gdzie po przełożonej partii przegrał nieco gorszą końcówkę wieżową, Karpow grał jak gdyby to była pierwsza partia ich meczu! Pomimo olbrzymiej presji, mając świadomość, że jego przyszłość zależy od wyniku tego meczu, grał jakby trenował u siebie w kuchni, na zupełnym luzie. Bez wątpienia był wspaniałym wojownikiem! Wydaje mi się, że nie przywiązywał uwagi do strategii.

Jak już wspomniałem, łatwo zapominał o tym co wydarzyło się przed chwilą na szachownicy. Możliwe, że w ten sposób gubił poniekąd strategiczną osnowę gry. Styl Karpowa zasadza się w znacznym stopniu na dużej liczbie krótkich, 2- lub 3-ruchowych kombinacji: przemieszczenie skoczka, zdobycie przestrzeni, osłabienie piona. W moim odczuciu, nie jest on z natury strategiem.”

Przedstawiam Państwu trzeci tom świetnej pracy Leszka Pietrzaka. Poprzednie części przedstawiłem już na blogu.

Zakazana historia 3
Leszek Pietrzak
Wydawnictwo Penelopa
Warszawa 2012
162 strony
25 złoty
ISBN 978-83-62908-30-1

Dzisiaj doszło do ciekawego spotkania: mistrz Polski Mateusz Bartel i mistrz Niemiec Daniel Fridman. Partię można oglądać na stronie turnieju:

Bartel-Fridman

ChessBase News (wersja niemiecka)

Scena gotowa do 7 rundy

Partia w toku

Dzisiaj honorowy ruch wykonała przedstawicielka firmy DOKOM – jednego ze sponsorów turnieju

Gerd Kolbe jest od wielu lat kierownikiem turnieju. Przed każdą rundą – swoimi barwnymi opowiadaniami – wprowadza publiczność w nastrój oczekujących ich partii.

Wieża z szachowych książek wykonana przez szefa firmy EuroChess Zentrale Martina Stamera

Przedstawiam Państwu książkę repertuarową dla czarnych po 1.e4. Autor John Watson proponuje obronę francuską po 1…e6. Jest to bardzo obszerne opracowanie tego tematu (432 strony). Książka jest przeznaczona dla doświadczonych szachistów, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę o obronie lub zamierzają wprowadzić ją do własnego repertuaru debiutowego.

Play the French można zamówić w wydawnictwie Niggemanna.

Dzisiaj Mateusz Bartel spotkał się z byłym mistrzem świata FIDE Rusłanem Ponomarjowem i odniósł pierwsze zwycięstwo w turnieju.

W holu ratusza odbywają się dwa turnieje otwarte A i B. Składy obu grup są dość przeciętne.

Ratusz w Dortmundzie jest oddalony od teatru – miejsca rozgrywek głównego turnieju – o kilkaset metrów. Tutaj odbywają się turnieje otwarte.

Stefan Koth około 20 lat temu uczęszczał na moje zajęcia. Zapowiadał się na dobrego gracza. Potem niespodziewanie zajął się pracą organizacyjną. Od 10 lat jest dyrektorem głównego turnieju. Gra całkiem nieźle w blica. Jego pojedynki w biurze prasowym z arcymistrzem Hortem mają wyrównany charakter.

ChessBase News (wersja niemiecka)
ChessBase News (wersja angielska)

W czeskim mieście Pardubice zakończyły się drużynowe mistrzostwa młodzieży do 18 lat. Oba polskie zespoły spisały się znakomicie:

Juniorzy

1. Polska 16
2. Węgry 15
3. Niemcy 13

Juniorki

1. Rosja 14
2. Polska 13
3. Węgry 10

Strona mistrzostw

ChessBase News (wersja niemiecka)

Wyniki juniorów
Wyniki juniorek

José Raúl Capablanca y Graupera był genialnym szachistą i mistrzem świata w latach 1921-1927. Jego partie do dnia dzisiejszego fascynują szachistów na całym świecie.

Amerykański mistrz międzynarodowy Cyrus Lakdawala na bazie wspaniałych pojedynków wybitnego Kubańczyka opracował podręcznik z serii „move by move”, w którym przedstawił Capablankę jako mistrza taktyki i strategii. Książka jest świetnym materiałem szkoleniowym dla szachistów niższych kategorii oraz trenerów. Polecam!

Książkę można zamówić w wydawnictwie Niggemanna.

Czy gram na ślepo

Można wszystkim tutaj ważną radę dać
Jak szybko taką grę w szachy poznać
Jeśli jak odmawiasz poranny paciorek
Bez względu czy to będzie w wieczorek

Tak często poznawaj walory tej gry
Nie zważając czy będzie jawa czy sny
Koniecznie bez patrzenia na te bierki
Będziesz je przestawiał bez usterki

Kiedyś poznałem pewnego zakonnika
On mnie o znajomość takiej gry zapytał
Chętnie też aż w owe szczegóły wnikał
Bo to wielka przyjemność mnie spotyka

Szybko jemu szczegółowo oznajmiłem
Jak z grą na ślepo się zaprzyjaźniłem
To jeszcze w przedszkolu się odbyło
Kiedy szachowymi bierkami się bawiło

2.03.1981 r.