W celu uniknięcia obrony Nimzowitscha po posunięciach 1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4, często gra się 3.Sf3 (zamiast 3.Sc3). Wtedy mamy do czynienia z obroną hetmańsko-indyjską, która powstaje po 1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sf3 b6. W tym miejscu białe grają normalnie 4.g3, co prowadzi do głównego wariantu.
Często stosowany jest także ruch 4.a3, którego głównym celem jest niedopuszczenie do wypadu czarnego gońca na b4. Idea ta została spopularyzowana przez Tigrana Petrosjana i dlatego wariant nosi jego imię.
Wariant ten stosowałem w swej praktyce turniejowej i dlatego miałem duże doświadczenie i wiedzę. Wynikiem tego były dwie książki w Niemczech (1984) i USA (1985). Przedstawiona praca to unowocześniona wersja tematu. Ukazała się w serii „Aktualności debiutowe.”
Petrosjan-System 4.a3 in der Damenindischen Verteidigung (E12)
Band 7
Jerzy Konikowski
Joachim Beyer Verlag
96142 Hollfeld 1995
164 strony
ISBN 3-88805-260-2
Mam wydanie z 1985 roku, ciekawy temat.