Zbudowanie drużyny olimpijskiej – to jeden z głównych, długofalowych celów powołania przez Polski Związek Szachowy profesjonalnego zespołu „Wojtaszek Comarch Cracovia Team” – poinformował prezes związku Tomasz Sielicki.
Urodzony w Elblągu, a zamieszkały w Kwidzynie arcymistrz Wojtaszek (MTS Kwidzyn) jest wielokrotnym medalistą mistrzostw kraju. W październiku 2008 r. został pierwszym polskim szachistą, który znalazł się wśród współpracowników mistrza świata. Do zespołu doradców zaprosił go wówczas Viswanathan Anand (Indie), który również w następnym meczu o mistrzostwo świata, w 2010 r. w Sofii, włączył Polaka do swojego teamu.
– Grzechem byłoby, aby nie wykorzystać talentu Wojtaszka. Związek opracował wieloletni plan szkoleniowy dla najbardziej uzdolnionych szachistów młodego pokolenia. Celem długofalowym jest zbudowanie drużyny, której głównym zadaniem będzie nawiązanie do tradycji polskich szachów przedwojennych i walka o medal na olimpiadzie w roku 2018 – powiedział Sielicki podczas prezentacji programu w środę w Warszawie.
W wyniku selekcji do teamu Wojtaszka zakwalifikowano: Dariusza Świercza (ur. 31 maja 1994 r. w Tarnowskich Górach), Jana-Krzysztofa Dudę (ur. 26 kwietnia 1998 r. w Krakowie) i Aleksandrę Lach (ur. 2 stycznia 1995 r. w Olkuszu).
Zespół trenerski tworzą czołowi w kraju zawodnicy: Grzegorz Gajewski, Bartosz Soćko, Kamil Mitoń i Artur Jakubiec.
Obecnie członkowie teamu przygotowują się do najważniejszych dla nich w tym roku imprez – Świercz do mistrzostw świata do lat 20 w Indiach, zaś Lach i Duda do mistrzostw świata juniorów w Brazylii.
Źródło: WD / PAP (8 czerwca 2011 16:38)

Informacja Polskiego Związku Szachowego

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Jest rzeczą znaną, że czynny szachista powinien sam trenować około 10 godzin dziennie i często startować w turniejach, aby utrzymać wysoką formę sportową. Ciekawe, jak sobie poradzą z tym problemem członkowie tego zespolu trenerskiego, sami aktywni gracze. Ktoś na tym na pewno ucierpi, albo sami trenerzy-zawodnicy albo podopieczni.

Radosław Wojtaszek musi jeszcze sam wiele się szkolić, aby poprawić swój styl gry. Przede wszystkim trzeba wzmocnić własny repertuar debiutowy aktywnymi wariantami. Inaczej grozi mu dalszy spadek w rankingu światowym, co można już zauważyć. Radkowi życzę, aby jego podopieczni nigdy nie zapomnieli o nim i zawsze mile go wspominali. Praca trenerska nie zawsze jest wdzięczna!

Bartosz Soćko jako zawodnik osiągnął już szczyt swoich twórczych możliwości. Jest więc doskonałym materiałem na trenera. Gra aktywne szachy i to jest bardzo ważne. Mam tylko jedną radę, aby swoich podopiecznych nie zmuszał do stosowania swojej ulubionej obrony francuskiej. Są jeszcze inne ciekawe otwarcia!

Grzegorz Gajewski w 2003 roku aktywnie uczestniczył na forum Polskiego Związku Szachowego w atakach na mnie w czasie pamiętnej dyskusji o unowocześnieniu Akademii Młodzieżowej. Od tego czasu minęło wiele lat i mam nadzieję, że arcymistrz zrewidował już swój stosunek do wykorzystywania komputera i Internetu w treningach z młodzieżą. Pan Grzegorz powinien też pamiętać o szkoleniu swojej żony Joanny – czołowej zawodniczki kraju. Mamy nadzieję, że praca w biurze Polskiego Związku Szachowego nie będzie przeszkodą w dalszym jej szachowym rozwoju!

Kamila Mitonia poznałem osobiście w Nowym Jorku w 1999 roku. W 2002 roku byliśmy razem na mistrzostwach świata w Goya. Potem wymieniliśmy ze sobą kilka listów elektronicznych na temat szkolenia. Gra dobrze pozycyjne szachy. Jest to wynik wieloletnich kontaktów ze znakomitym arcymistrzem gry strategicznej Aleksandrem Wojtkiewiczem (1963-2006).

Artur Jakubiec jest barwną postacią polskich szachów. W tym zespole ma największe doświadczenie w pracy trenerskiej. W trakcie wspomnianej już polemiki o unowocześnieniu Akademii w 2003 roku też mnie zacięcie atakował.

Życzymy zespołowi trenerskiemu owocnej pracy i jego podopiecznym wielu sukcesów na arenie międzynarodowej!